| เพื่อการศึกษา | http://norain.siam2web.com/ |
|
||
|
 คุณค่าของสารอาหารที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต
เนื่องในโอกาสวันเด็ก ขอถือโอกาสคุยกันเรื่อง อาหารวัยเด็ก เมื่อเตรียมพร้อมกับการมีสุขภาพที่ดีในวันข้างหน้าเรามักจะได้ยินคำพูดว่า “อาหารคือตัวเรา” เป็นเพราะสิ่งต่าง ๆ ที่ประกอบเป็นตัวเรา ล้วนมาจากอาหารที่เรากินเข้าไปเริ่มตั้งแต่อยู่ในท้องแม่เราได้อาหารจากแม่ที่กินเข้าไปเพื่อสร้างโครงร่างเลือดเนื้อให้เป็นตัวเรา จนกระทั่งคลอดออกมาเป็นทารก เด็ก เติบโตเป็นผู้ใหญ่จนถึงวัยผู้สูงอายุคนเราจำเป็นต้องกินอาหารทุกวัน เพราะอาหารไม่เพียงแต่จะนำไปประกอบเป็นส่วนต่าง ๆ ของร่างกายเท่านั้น แต่ยังทำให้ชีวิตดำรงอย่างปกติสุข คือมีภาวะโภชนาการที่ดี ซึ่งก็คือพื้นฐานการมีสุขภาพที่ดี
วัยทารก เป็นวัยที่มีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว ทั้งทางสมองและทางร่างกาย น้ำนมแม่เป็นอาหารที่ดีที่สุดและเหมาะสมที่สุดสำหรับทารก เพราะมีคุณค่าทางโภชนาการครบถ้วน และมีสารที่ช่วยต้านทานเชื้อโรคต่าง ๆ ที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพของลูกและยังสร้างความผูกพันระหว่างแม่และลูก หลัง 4 เดือนไปแล้วควรได้รับอาหารเสริมตามวัยที่เหมาะสม ควรให้กินนมแม่นานที่สุด หรืออย่างน้อย 2 ปี ช่วงวัยก่อนเรียน คืออายุเกิน 1 ปีขึ้นไป จนถึง 5 ปี เด็กจะมีการเจริญเติบโตของสมองและร่างกายเป็นส่วนใหญ่ กินอาหารครบ 5 หมู่และหลากหลาย ดื่มนมจืดวันละ 2 – 3 แก้ว กินปลา เนื้อสัตว์ ไข่ ผักและ ผลไม้เป็นประจำ ซึ่งถ้าได้รับอาหารที่มีสารอาหารครบถ้วน ตามความต้องการของร่างกาย ความเจริญทางสมอง ก็จะเป็นไปอย่างเต็มที่ ควรมีการฝึกให้เด็กคุ้นเคยกับอาหารชนิดใหม่ ๆ โดยเริ่มให้ที่ละน้อย ๆ จัดอาหารให้น่ากินและรสชาติพอเหมาะกับเด็ก ฝึกให้เด็กกินอาหารพร้อมพ่อ – แม่ พร้อมกับเป็นตัวอย่าง ที่ดีในการกินอาหาร ควรหลีกเลี่ยงอาหารขบเคี้ยว น้ำหวาน ขนมหวาน เด็กวัยเรียน หรือเด็กที่มีช่วงอายุ 6 – 14 ปี ซึ่งร่างกายกำลังเจริญเติบโตอย่างช้า, แต่สม่ำเสมอ ต้องได้รับอาหารครบ 5 หมู่ ในปริมาณที่เหมาะสมกับความต้องการของร่างกาย อาหารควรอุดมด้วยธาตุเหล็ก เช่น ตับ เลือด เนื้อสัตว์ ใช้เกลือเสริมไอโอดีนในการปรุงอาหารทุกครั้ง สร้างนิสัยการกินอาหารไทย รับประทานครบ 3 มื้อ โดยเฉพาะมื้อเช้าห้ามงด เพราะเคยมีการศึกษาพบว่าการไม่รับประทานอาหารเช้าทำให้พลังงานและสารอาหารที่ได้รับจากอาหารประจำวันลดลงนำไปสู่ภาวะการบริโภคอาหารที่ไม่เหมาะสม เป็นเหตุผลหนึ่งของการมีภาวะโภชนาการต่ำกว่าเกณฑ์ และทำให้ผลการเรียนด้อยกว่าความสามารถของเด็กนักเรียนที่ได้รับประทานอาหารเช้า หลีกเลี่ยงอาหารจานด่วนแบบตะวันตก อาหารที่มีรสจัด เช่น หวานจัด เค็มจัด เผ็ดจัด อาหารขบเคี้ยว น้ำอัดลม พร้อมกับฝึกนิสัยการออกกำลังกาย อย่างสม่ำเสมอ จากที่กล่าวมาเป็นข้อเสนอแนะการกินอาหารสำหรับวัยเด็กเมื่อให้เด็กในช่วงแต่ละวัยมีการเจริญเติบโตเหมาะสมตามวัย เตรียมพร้อมกับการเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพ เพื่อความเจริญรุ่งเรืองของประเทศชาติต่อไป
ในระยะนี้ ร่างกายต้องการสารอาหารในการสร้างเซลล์ต่างๆ กระดูกและฟัน และต่อมต่างๆ ในร่างกายเริ่มมีการทำงานหนักขึ้น จึงต้องให้อาหารที่เพียงพอเพื่อการเจริญเติบโตที่เต็มที่ สารอาหารหลักที่เด็กวัยรุ่นต้องการมีดังต่อไปนี้ อาหารและปริมาณอาหารที่วัยรุ่นควรได้รับ
- น้ำนม ควรดื่มวันละ 2-3 ถ้วยตวง เพราะมีแคลเซียม โปรตีน และวิตามินมากมาย
- ไข่ ควรทานวันละ 1 ฟอง เพราะมีโปรตีน เหล็ก และวิตามินเอ
- เนื้อสัตว์ต่างๆ ควรได้รับวันละ 150-180 กรัม หรือประมาณ 3/4ถ้วยตวง และควรได้รับเครื่องในสัตว์ควบคู่ไปด้วย
- ถั่วเมล็ดแห้ง เป็นอาหารที่มีโปรตีนสูง
- ผัก อาจเป็นผักสีเขียนหรือผักสีเหลือง ควรได้รับทุกวัน มื้อละ 1/2 ถ้วยตวง
- ผลไม้ ควรได้รับทุกมื้อ
- ข้าว ควรได้รับวันละ 5-6 ถ้วยตวง
- ไขมัน ควรได้รับน้ำมันวันละ 3-4 ช้อนโต๊ะ
ปัญหาด้านการรับประทานอาหารของวัยรุ่น
เบื่ออาหาร มีสาเหตุมาจากการที่ผู้ใหญ่บังคับให้เด็นกินอาหารชนิดหนึ่งมากเกินไป หรือเกิดจากอารมณ์ เช่น ความเหน็ดเหนื่อย ผิดหวัง
โรคอ้วน มีสาเหตุมาจารกลักษณะนิสัยในการกินของเด็กที่ชอบกินจุบจิบ
กินอาหารไม่เป็นเวลา เด็กวัยรุ่นมักอดอาหารเช้า เพราะกลัวว่าจะอ้วน หรือเร่งรีบไปโรงเรียน
อาหารของหญิงมีครรภ์
- แคลเซียม เพื่อใช้ในการสร้างกระดูกและฟันของทารก ความต้องการแคลเซียมจะเพิ่มมากขึ้นในเดือนที่ 4 และจะเพิ่มสูงสุดในระยะก่อนคลอดเพราะต้องใช้ในการสร้างนมให้ทารก - เหล็ก เพื่อใช้ในการสร้างเม็ดเลือดแดง ร่างกายต้องสะสมเหล็กสำหรับแม่ในระหว่างการคลอดและสำหรับทารกหลังคลอด - ไอโอดีน ในระหว่างตั้งครรภ์ ต่อมไทรอยด์จะทำงานมากขึ้น ทำให้ร่างกายต้องการไอโอดีนมากขึ้น เพราะไอโอดีนเป็นส่วนประกอบสำคัญของฮอร์โมนไทรอคซิน ซึ่งผลิตโดยต่อมไทรอยด์ การที่แม่ได้รับไอโอดีนไม่เพียงพอ จะทำให้แม่เป็นโรคคอพอก และมีผลถึงทารกด้วย คือ ทำให้ทารกตัวเล็ก แคระแกร็น มีสติปัญญาต่ำ - วิตามิน ที่จำเป็นต้องได้รับมากขึ้นคือ วิตามินบี1 วิตามินบี2 ไนอะซิน วิตามินบี12 วิตามินเอ ดี อี เค
อาหารที่หญิงมีครรภ์ควรหลีกเลี่ยง ได้แก่ น้ำชา กาแฟ อาหารรสเผ็จัด เปรี้ยวจัด เค็มจัด และอาหารใส่ผงชูรส
อาหารของหญิงให้นมบุตร
ในระยะ 3 เดือน ทารกจะได้รับนมแม่เป็นอาหารหลัก การเจริญเติบโตของทารกขึ้นอยู่กับปริมาณและคุณภาพของน้ำนม ดังนั้นในระยะนี้ แม่จึงจำเป็นต้องได้รับสารอาหารให้เพียงพอ เพื่อ
- วิตามินเอ เป็นส่วนประกอบสำคัญในน้ำนมแม่ ในวันหนึ่งร่างกายจะผลิตน้ำนม 600-850 มิลลิลิตร ดงนั้นหญิงให้นมบุตรควรได้รับวิตามินเอมากขึ้นเป็นวันละ 4000 หน่วยสากลต่อวัน - วิตามินดี ควรได้รับวันละ 400 หน่วยสากล ใช้ในการสร้างน้ำนมให้ทารก - วิตามินเค หากวิตามินเคในน้ำนมของแม่ต่ำ จะส่งผลให้ทารกขาดวิตามินเค - วิตามินบี1 หากทารกขาดวิตามินบี1 จะทำให้เป็นโรคเหน็บชา หากรักษาไม่ทันอาจตายได้ - วิตามินบี2 เป็นส่วนประกอบที่สำคัญในน้ำนมแม่ ควรได้รับเพียงพอ คือ ประมาณ 101 มิลลิกรัม - วิตามินซี เพื่อให้นมแม่มีวิตามินซีเพียงพอสำหรับทารก
- เหล็ก มีการขาดมากในหญิงที่ให้นมบุตร เนื่องมาจากการสูญเสียเลือดในระหว่างการคลอดและได้รับธาตุเหล็กชดเชยไม่เพียงพอ ทำให้เกิดโรคโลหิตจาง มีความต้านทานโรคต่ำ ดังนั้นจึงควรได้รับธาตุเหล็กอย่างน้อยวันละ 26 มิลลิกรัม - แคลเซียม ต้องการมากขึ้นในการสร้างน้ำนมให้ทารก ความต้องการแคลเซียมจะเพิ่มขึ้นตามปริมาณการหลั่งของน้ำนมแม่ ใน3เดือนแรกหลังคลอดบุตร จะต้องการแคลเซียมวันละ 1200 มิลลิกรัม - ไอโอดีน ควรได้รับไอโอดีนวันละ 150 ไมโครกรัม เพื่อให้น้ำนมมีไอโอดีน หากทารกขาดไอโอดีนจะทำให้มีผลต่อสติปัญญา
หญิงที่ให้นมบุตรควรกินอาหารให้ครบ 5 หมู่ ดื่มน้ำสะอาดให้เพียงพอ ออกกำลังกายเบาๆ(อาจเป็นการทำงานบ้าน) พักผ่อนให้เพียงพอ หลีกเลี่ยงเครื่องดื่มประเภทแอลกอฮอล์ คาเฟอีน อาหารหวานจัด หลีกเลี่ยงยาที่แพทย์ไม่สั่ง
ผู้สูงอายุในที่นี้หมายถึง ผู้ที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไป
- ฟันไม่ดีเหมือนเก่า เคี้ยวอาหารไม่สะดวก ทำให้เคี้ยวอาหารได้น้อยลง ทำให้ไม่ได้รับโปรตีนและแคลอรีที่เพียงพอ - การดูดซึมของสารอาหารลดลง เช่น ธาตุเหล็ก แคลเซียม ทำให้ขาดสารอาหารดังกล่าว คือ โรคโลหิตจาง และโรคกระดูกพรุน - เซลล์หลอดเลือดขาดความยืดหยุ่น ทำให้หลอดเลือดแข็ง และเกิดโรคหัวใจขาดเลือด - การบีบตัวของลำไส้น้อยลง ประกอบกับการทานอาหารที่มีกากน้อย และดื่มน้ำน้อย ทำให้เกิดโรคท้องผูก - เลือดไหลผ่านไตน้อยลง ทำให้ขับของเสียได้น้อย จึงมีการตกตะกอนของแคลเซียมในไต ทำให้เกิดโรคนิ่ว
Advertising Zone Close
|
|
 Online: 1 |
 Visits: 6,570 |
 Today: 3 |
 PageView/Month: 47 |
ด้วยความปราถนาดีจาก "สยามทูเว็บดอทคอม" และเพื่อป้องกันการเปิดเว็บไซต์เพื่อหลอกลวงขายของ โปรดตรวจสอบร้านค้าให้แน่ใจก่อนตัดสินใจซื้อของทุกครั้งนะคะ อ่านเพิ่มเติม ...
.gif)
อาการเปลี่ยนแปลงต่างๆที่มักเกิดขึ้นในระยะที่มีครรภ์ได้แก่
คลื่นไส้ อาเจียน เป็นอาการที่พบบ่อยในระยะที่มีครรภ์ เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนในร่างกาย เรียกว่าการแพ้ท้อง อาการแพ้นี้แต่ละคนจะมีอาการไม่เหมือนกัน อาการแพ้จะเริ่มในเวลาเช้า และเป็นอยู่ในระยะ 2-3 เดือนแรก บางครั้งอาจแพ้ในตอนเย็น เพราะร่างกายอ่อนเพลียจากการทำงาน อาการแพ้อาจบรรเทาได้โดยการทานอาหารที่มีรสเปรี้ยว
สร้างอวัยวะต่างๆของทารก
โปรตีน ต้องการโปรตีนมากขึ้นกว่าปกติ เพราะใช้ในการสร้างเซลล์ ของแม่และทารก
เนื้อสัตว์ต่างๆ เช่น เนื้อหมู เนื้อวัว เนื้อไก่ หอย ปลา ฯลฯ ควรได้รับวันละประมาณ 3/4 ถ้วยตวง
ใช้ในการผลิตน้ำนมสำหรับทารก
สารอาหารที่ต้องการระหว่างให้นมบุตร
โปรตีน เพื่อใช้ในการสร้างน้ำนมให้ทารก และเพื่อซ่อมแซมเซลล์ต่างๆของแม่ที่ญเสียไปในระหว่างคลอด หากระยะนี้ได้รับโปรตีนไม่เพียงพอ จะทำให้ร่างกายเอาโปรตีนจากเนื้อเยื่อต่างๆมาผลิตน้ำนม ทำให้แม่มีสุขภาพร่างกายทรุดโทรม เติบโตช้า น้ำหนักทารกเพิ่มขึ้นน้อย เติบโตช้า ดังนั้นเพื่อให้ได้รับโปรตีนอย่างเพียงพอ หญิงให้นมบุตรควรได้รับโปรตีนมากกว่าภาวะก่อนมีครรภ์ 20 กรัม และควรเป็นโปรตีนที่ได้จากเนื้อสัตว์
เนื้อสัตว์ต่างๆ ควรได้รับเนื้อสัตว์เพิ่มขึ้นจากระยะมีครรภ์ 30 กรัม รวมเป็น 150-180 กรัม หรือประมาณ 1 ถ้วยตวง
ความเชื่อเกี่ยวกับอาหารแสลง ความเชื่อต่างๆได้แก่ การอดอาหารแสลงในขณะอยู่ไฟ โดยเชื่อว่าการกินเนื้อสัตว์ในระยะนี้จะทำให้แผลช่องคลอดหายช้า เป็นสาเหตุทำให้แม่เป็นโรคขาดโปรตีนและแคลอรี ปริมาณน้ำนมน้อย มีผลต่อทารกด้วย
สารอาหารที่ผู้สูงอายุต้องการ
พลังงาน ต้องการพลังงานน้อยลง เพราะการทำงานของร่างกายมีน้อยลง พลังงานที่ควรได้รับควรน้อยกว่า 1200 แคลอรี
เนื้อสัตว์ ควรได้รับวันละ 120 กรัม ควรเป็นเนื้อปลา และควรได้รับเครื่องในสัตว์สัปดาห์ละ 1 ครั้ง
นิสัยการบริโภค ผู้สูงอายุมักกินอาหารตามความชอบ และชอบอาหารหวานจัด อาจกินอาหารตามประเพณีความเชื่อ ทำให้ไม่สามารถได้รับสารอาหารที่มีประโยชน์อย่างเพียงพอ
